Zaterdag zijn we na een lange reisdag met 3 uur taxi, 2 vluchten met 2x vertraging, een doorstart vanwege slagregens en nog een taxi-rit goed aangekomen op Bali. ‘Welcome to the jungle’; van toepassing op de toeristenjungle van Bali, maar eerst terug naar de echte jungle, terug naar West-Sumatra!
Met Dedi en een vriend van hem hebben we een prachtige tocht door de jungle bij Maninjau gemaakt. Met de afwezigheid van toeristen was het pad in onbruik geraakt, dus baanden we ons met een kapmes een weg door de jungle! Een afdaling van 1200 naar 400 meter hoogte. Om uiteindelijk uit te komen tussen de rijstvelden en boeren die de bast van de kaneelboom drogen tot kaneel. Onderweg helaas ook illegale houtkap tegengekomen van eeuwenoude hardhouten bomen.. ‘Corruptie’, kregen we als antwoord op de vraag waarom dit kon in het beschermde gebied.
En ja, ‘Welcome to the jungle’ betekent ook: Hallo bloedzuigers! Deze kleine, kronkelige, smerige beesten hunkerden de gehele tocht naar ons bloed. En hoewel we goed ingepakt waren, zij wonnen. Dus hebben we beide een paar mooie herinneringen op de enkels.. Snel vergeten maar! Al duiken ze nog weleens op in Rox haar dromen. Evenals kakkerlakken trouwens, maar dat zijn toch schatjes in vergelijking tot de bloedzuigers..
Ook de tweede week in Maninjau zijn we in de watten gelegd door Len en Dedi. Jacob lekker spelen met de kids, en iedere avond een heerlijk maal. Ook waren we welkom voor het avondeten bij de moeder van Dedi, voor de specialiteit van de regio; Beef Rendang. Eten, eten, eten, wij zijn fan van de Padangse keuken! Rox heeft de laatste dag haar lievelingsgerecht leren koken bij Len; Prikandel. Een soort gefrituurde aardappelkoekjes. Een gelukkige Jacob was onderwijl aan het kaarten met de mannen met een Bintang erbij (als de imam het niet ziet mag het ;)).
West-Sumatra was een mooie ervaring! Nog wat kleine verwonderingen om de twee weken mee af te sluiten;
Vrouwen eten niet mee aan tafel en komen ‘s avonds niet buiten.
Vissen onder werktijd? Geen probleem!
‘Pelan pelan’ oftewel ‘rustig aan’ is het toverwoord
De Minangkabauers van West-Sumatra mogen dan wel een matriarchale samenleving hebben (bezittingen overerven via de vrouwelijke lijn); tijdens de bruiloft voert de bruid de bruidegom, om haar onderdanigheid te tonen. Dus…
Nu een weekje relaxen op Bali met ome Rinus, waarna we zondag doortrekken naar Melbourne, Australië.
Sampa djumpah!
Ps. Yes! We hebben goed internet dus de eerste foto’s staan nu in het album van West-Sumatra.